1 Eylül 2015 Salı

Pişmanlık & Mutluluk

Geçmişe dönüp de değiştirmek istediğiniz yollarınız var mı?

Benim var.. Ama geçmişe dönme şansım yok. Buna nereden başlardım bir düşünüyorum da.. Sanırım ilkokul 5'e kadar giden bir yolu var. Ne de olsa sınavların hayatlarımızı değiştirdiği bir ülkede yaşıyoruz.. Hayat seçtiğimiz yollar aldığımız kararlar ile şekilleniyor. Bu ülkede de girdiğimiz sınavlarla. İşte burada dış etkenler devreye giriyor. Mesela o ilk sınavda aldığım puanı sınav iptal edildiğinde 2.sınavda da almış olsaydım şu an nerede nasıl bir hayat sürüyor oluyordum merak ediyorum. Daha mı mutlu olurdum? Daha mı başarılı olurdum? Amaç daha mutlu olmak mı? Hayatta başarılı olmanın kriterleri bunlar mı? Belki de mutluyumdur ama kıymetini bilmiyorumdur. Belki de seçtiğim yanlış insanlar beni mutsuz ediyor? Belki de buna izin vermemek benim elimdedir. Nasıl olacak?

Pişmanlıklarımı çok düşünmek istemem. Geriye dönüp dönüp pişman olmayı hiç istemem. Beni üzmesinler diye bunu yapmam. Ama dönüp bakınca da çok sayıda pişmanlığım var. Çok sayıda yanlış seçim yapmışım. Okul hayatımda normal, hırsları olmayan bir öğrenciydim. Şimdi düşünüyorum da okumuş olmak için bir bölüm okudum. İstediğim mesleği seçemedim. Sonrasında istediğim işi yapayım dediğimde tecrübesizim diye şans veren olmadı. Halbuki ne kadar da istekliydim. Ve hamile kalınca iş hayatına uzun bir ara verdim. Şimdi ailem için işe geri dönmem mi lazım? Peki işe dönersem kızım ne olacak? Bu kadar küçükken onu bırakıp gitmek beni daha mı mutlu edecek? En çok yanında olmam gereken zamanlarda yanında olamayacak mıyım? Eşim mutlu olsun diye mutsuz olacağım bir iş hayatına mı dönmek zorundayım? Zaten başıma ne geldiyse de hep başkalarının mutlu olması için çabalarken gelmedi mi? Kendim için bir şey yapmak istiyorum ama kendi başıma yaşamıyorum ki. Şu an kızımın, kocamın, etraftakilerin bana yükledikleri rolleri yaşıyorum. Kendi rolümü yazamıyorum, yaşayamıyorum!

Tekrar yazının başına gelirsek, geçmişe geri dönemiyorum ve şu an geldiğim noktayı değiştiremiyorum. Bundan sonra ne yapmalıyım? Kaderine razı olmak mı? Kaderini değiştirmek mi? Ya yine seçimlerimden ileride pişman olursam?

Sonra kızım uyanıyor ve mutlu gözlerle bana bakıp sımsıkı sarılıyor. Belki de mutlu olmak bu kadar basit !