19 Mayıs tatilini fırsat bilip, Cuma gününü de izin alıp 4 günlük işten uzaklaşmak ruhuma çok iyi geldi. O gün işe gitmeyeceksem sabahları güne daha bir hevesli başlıyorum. İşe gideceğim günler alarmla kalkamazken Cuma sabahı kendi kendime Burki'den önce uyanıp hazırlıklara başladım. Düşünün yaptığım işi ne kadar seviyorum :)) Evde kullanılmayı bekleyen tüm incik boncuklarımı toparlayıp Karamel'i de alıp arabaya atladım. Sabahın körü annemlerdeydim ( Tıpki bekar günlerimdeki gibi) ailecek kahvaltı ve keyifli bir mutfak sohbeti. Baba evi rahat geldi sanırım sadece gece yatmaya koca evine döndüm :))
Bizde ( yani ailede) hepimiz büyüklerimizden gelen genetik el yatkınlığımızdan hadi şunu da yapalım onu da örelim, bunu da diksek ya, hepberaber birleşip voltranı oluştursak ya deyip duruyoruz ama icraata geçmek ayrı şehirlerde olunca zor oluyor. Benim işten izin almamı Dilşad'ın da Topi co ile annemlerde kalmasını fırsat bilip annemden 3 günlük hızlandırılmış dikiş dikme kursu aldık. Her ne kadar babam annemin dikiş dikmeyi kendisinden öğrendiğini iddia etse de ( babam terzi değil bu arada sadece herbirşeye yeteneği olan bir süper Adomax işte) annem sağolsun 3 gün boyunca sabırla bize destek oldu öğretti artan kumaşlarını heba etti :))( Saboşşş sen bizim herşeyimizsiiiiin!!) Ben de geçen yaz Carrefour'dan " ilerde öğrenir kullanırım evde bulunsun" diye aldığım carrefour marka dikiş makinası ile (carrefour dikiş makina her genç kızın rüyası / Özgün süpersin :)) 1 yıl üzerine tanışmış oldum. Aslında babam aylar önce kısaca makinayı anlatmıştı ama makinada dikiş dikmek en kolay kısmıydı benim için, makinaya ip geçirmesi en zor kısmı gelmişti. Neyse bu 3 gün içerisinde o konuyu da hallettim, meğer tek yapmam gereken okları takip etmekmiş. Tabii dikiş dikmekte çok kolay birşey değil. Öncelikle patron çıkarmak lazım. Yani dikmek istediğiniz modeli patron kağıdına çizmek lazım. Sonra o kağıdı kumaşınıza iğne ile tutturmalısınız ki kayma olmasın. Ya da burdaki gibi karton bir model kullandıysanız etrafını incelmiş bir sabunla çizmelisiniz. Çizdiğiniz yerlerden kumaşı kesip dikmeye başlamalısınız. Bu arada dikişin düzgün olması da görsel açıdan çok önemli. Özellikle aşağıdaki gibi yuvarlak dikişlerde değişik kuş tipleri ortaya çıkabiliyor (güvercin, karga , pelikan gibi :)) kumaşı kaydırmamaya dikkat !!
English home'da satılan bereket kuşlarını görünce " bundan biz de yaparız" diye başlayan maceramız minik yeğen Toprak'a pijama dikmeye kadar gitti. Önümüzdeki günler de üstünü de dikeriz kuzişim Dilo'yla. Bu arada bir de yine annemin ve arkadaşı Aysel Teyzenin yardımlarıyla bir de kedili çanta diktim. Kedimiz biraz ciddi ama dış görünüşe aldanmayın içinden kıs kıs benim bu halime gülüyor. Çünkü dikiş makinasının başına geçince niyeyse kendimi Yıldırım Mayruk, annemle Dilşad'ı da yamaklarım Şansal ve Muammer sandım :)) Ama dikişi işi ciddi bir iş lütfen yanii... Ayak göz koordinasyonu ve konsantrasyon çok önemli. Yani Feriha Emir ile uçağa binip giderken gözün orda elin dikiş makinasında olursa beklenmedik modeller ortaya çıkabilir.
Modelimize de giydirdik gördüğünüz gibi müşteri memnuniyetini de sağladık :)
Tata ta taaammm ! İşte kırmızı kedili çantaammm..
Dün gece de 1 senedir bekleyen (neredeyse anneannemden yadigar kıvama geleceklerdi) keçe kumaşlar ile kendime bir minik çilekli broş yapıverdim. Yani anlayacağınız bu aralar herşeyi dikesim öresim var. Yeni broş modellerini de denemeye devam edeceğim. Heee bu arada bir de tığ ile çiçek motifli battaniye örüyorum ama dikiş işlerine dalınca onu da unutuverdim. Battaniyeyi tamamlayınca onu da buradan sizinle paylaşacağım ;)
Görüşürüzzzz !!!