Nesobaby'nin Yeğenleri :)

Yaş ilerledikçe ablalıktan teyzeliğe terfi ediyorum. Teyze denmesini tercih etmiyorum gerçi sanki daha o kadar yaşlanmamışım gibi geliyor. Tek çocuk olduğum için tabi 2. dereceden teyzelikle idare ediyorum ( henüz halaaaaaaaaa diyen olmadı :P) Ama bende 5 hala olduğu için ve 2 teyze ile 2 de dayım olduğu için ne kadar çok kuzenim var tahmin edersiniz. Kuzenler teker teker evlendiler ben de evlendim ama onlar benden hızlı çıktı, pıtır pıtır bebişleri olmaya başladı. Daha biz kendimiz çocuk olduğumuzu sanarken baktım ki biz büyümüşüz de bizim çocuklarımız olmaya başlamış.

(Dilşad ve Ben 1 yaşındayken)

En son kuziciğim Dilşad'ın oğlu Toprak Ocak ayında dünyamıza geldi. Hiç hayatında bebek tutmayı beceremeyen ben ( hala iyi tutabildiğimden emin değilim ama çok güzel kedi tutuyorum o ayrı :)) Topy'i ( bu ismi de ben taktım çocuğun adı Topi kaldı) kucağımda tutup kendimi onu biberonla beslerken bile buldum! O da sağolsun bir keresinde beni hiç üzmeden mamasını yiyip üzerine de bir güzel kollarımda uyuyuverdi :) Genelde elleri kolları hiç durmadığı için ben de sürekli " acaba mutsuz mu? acaba huzursuz mu ? amanın ağlayacak al bunu Dilşaaaad !! " şeklinde tepkiler veriyorum. Sanırım bu yakınlaşma beni bebek konusuna biraz daha ısındırdı. Ama sadece ısınıyorum henüz herhangi bir harekete geçmişliğim yok. Ne demişler ısınmak önemli yoksa tutulur kalırsın :)

Bir de taaa Antalya'larda oturan kuzenciğim Özgün'ün oğlu Tan var ki onun da yeri bende ayrı. Bir zamanlar minicik olan Tan böyle uyurken ...

Şimdi 1.95 cm olmasına 1 metre kalmış ! Müziği ve bozuk eşyaları tamir etmeyi çok seviyor. Zaman ne çabuk geçiyor ve ben onların büyümesine uzaktan şahitlik ediyorum. Gönül isterdi ki hep aynı şehirde olalım daha çok şey paylaşalım ilk adımlarını ilk kelimelerini komik konuşmalarını duyup görebileyim ( duygusallığım tavan yapıyor bu aralar)

Aaa tabi ailemizin minik kızlarını da unutmamak lazım ki ben bir kız çocuk hastasıyım, bu tatlı güzeller de ailemize birkaç sene önce katılan meleklerimiz. Maalesef ayrı şehirlerde olduğumuz için onların da büyümesini senede bir görüşürsek ya da facebook fotoğraflarından izliyorum.

Elif'imin kızı Melis! Elif benden küçük olduğu için onun bu yaştaki hallerini hatırlıyorum. Şimdi o da anne oldu. Melis nasıl tatlı bıcır bıcır konuşuyor . Bir de biraz erkeklere karşı torpil geçiyor. Kızlara fazla yüz vermiyor. Burak'ı benden daha çok sevse de bir fırsat bulup kucağıma alıverdim. ( Burak'ta onu çok seviyor tabii) O çok güzel minik bir melek :)

Ayrıca en büyük kuzenim Devrim ablamın 2. kızı Güneş ( 1. kızı Deniz artık genç kız, o ilk torun yeri özel tabii ;)

Güneş oje ve ruj hastası ama erkek gibi korkusuz, cesur ve de nasıl akıllı. Artık o da iyice büyüdü sayılır ama neyseki en tontiş zamanını yakından görme şansına eriştim geçen yaz.
Umarım ki hepsinin daha güzel günlerine de şahit olurum. Kendileri gibi hayatları da güzel olur. Hayatta başarılı sağlıklı ve dünyaya faydalı bireyler olmalarını dilerim. 23 Nisan'a 2 kala tüm çocukların bayramı kutlu olsun !! :)